Maruszka – uroczysko w Puszczy Zielonce, położone około kilometra na północ od Mielna w gminie Czerwonak przy Trakcie Poznańskim. Zajmuje powierzchnię około 500 hektarów.
Niegdyś było ważnym węzłem traktów komunikacyjnych przechodzących przez tereny puszczańskie, a prowadzących m.in. do Poznania, Gniezna, Owińsk i Dąbrówki Kościelnej (ta ostatnia miejscowość była celem pielgrzymek). W pobliżu ich skrzyżowania stała karczma o nazwie Maruszka, od której prawdopodobnie wzięła się nazwa uroczyska.
Po leśnej karczmie nie pozostał obecnie żaden ślad, a obecnie w tym miejscu stoi figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem na niewysokim postumencie. Postać Maryi w otoczeniu potężnych drzew – w samym środku puszczy, trochę zaskakuje i robi niesamowite wrażenie. Obok jest miejsce wypoczynku dla turystów w formie ław i wiat.
Nieopodal znajdują się dwie mogiły, które kryją piękne i bardzo romantyczne opowieści. Mówi się, że w XIX wieku spotykała się w tym miejscu para zakochanych: pruski oficer i skromna polska wiejska dziewczyna, którą zwano Maruszką. Nie mogli się pobrać z powodu różnic narodowościowych, społecznych i politycznych. Nie chcieli jednak żyć osobno. Postanowili, że skoro nie może ich połączyć ślub, to połączy ich śmierć. Żołnierz najpierw zastrzelił dziewczynę, a później siebie ze strzelby, którą pożyczył od pijącego właśnie w karczmie gajowego. Tragicznych kochanków pochowano na rozwidleniu szlaków. Jedni mówią, że dokładnie w miejscach, gdzie upadły ich ciała. Inni, że to ludzie pochowali ich specjalnie po przeciwnych stronach drogi, aby zaznaczyć różnice między nimi.
